Το αποχαιρετιστήριο-ευχαριστήριο δείπνο του Αρκαδικού στους χορηγούς της ομάδας έγινε χθες το βράδυ στην αίθουσα του εξοχικού κέντρου «Μαηθανασάκος», εκεί δηλαδή που είχε πραγματοποιηθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο –ενώπιον των εκπροσώπων των ΜΜΕ- η παρουσίαση της ομάδας εν όψει της πρώτης συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Α2 κατηγορίας.
Οκτώ μήνες αργότερα βρίσκουν τον Αρκαδικό στην 4η θέση της τελικής βαθμολογίας κάνοντας πραγματικότητα τους στίχους του ποιητή «Στο πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι ο δρόμος σου να είναι μακρύς»
Ο δρόμος του Αρκαδικού σε αυτό το… ταξίδι της Α2 κατηγορίας αποδείχθηκε μακρύς, η επιτυχία διαδεχόταν η μία την άλλη και στο φινάλε η 4η θέση της βαθμολογίας και ο γενικότερος απολογισμός της ομάδας είναι κάτι παραπάνω από θετικός.
Σε αυτή τη διαδρομή όμως, άξιοι συνοδοιπόροι ήταν οι χορηγοί του Αρκαδικού, από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο, αφού χωρίς τη δική τους συμβολή η προσπάθεια ίσως και να έμενε στη μέση.
Η συμμετοχή των χορηγών στην προσπάθεια του Αρκαδικού γίνεται ακόμα πιο μεγάλη και σημαντική, αν αναλογιστεί κανείς την οικονομική κρίση που επηρεάζει όλους μας.
Έτσι και η παρουσία τους χθες το βράδυ ήταν ένα πρώτο ενθαρρυντικό μήνυμα πώς θα στηρίξουν την ομάδα και την προσεχή αγωνιστική περίοδο, προκειμένου να ανταποκριθεί στο υψηλού επιπέδου πρωτάθλημα που θα συμμετάσχει.
Αυτό άλλωστε επεσήμαναν και οι δύο εκπρόσωποι της Επιτροπής μπάσκετ που μίλησαν στη χθεσινή όμορφη βραδιά, ο πρόεδρος Μιχάλης Σμυρνιώτης και το μέλος της Δημήτρης Ζαμπαθάς.
Πρώτος μίλησε ο Δημήτρης Ζαμπαθάς που μεταξύ άλλων είπε κατά τη διάρκεια της σύντομης ομιλίας του «Εγώ θα εστιάσω και θα πω δύο κουβέντες, πώς μία παρέα 5-6 φίλων, που είχαμε αγωνιστεί παλιότερα στον Αρκαδικό ξεκινήσαμε τα τελευταία χρόνια ένα όμορφο ταξίδι στην προσπάθεια μας να ανεβάσουμε όσο γίνεται ψηλότερα την ομάδα που αγαπάμε στο ελληνικό μπάσκετ.
Ο δρόμος ήταν πολύ δύσκολος, τα πρώτα χρόνια ήταν αυτό που αποκαλούμε… πέτρινα, αλλά με πολύ μεγάλη προσπάθεια στη συνέχεια και την παρέα αυτή να γίνεται μία γροθιά, στα εύκολα και τα δύσκολα, καταφέραμε αυτή η ομάδα να είναι φέτος στην Α2 κατηγορία.
Στην προσπάθεια μας αυτή βρέθηκαν πολλοί άνθρωποι που μας βοήθησαν, σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Υπήρξαν άνθρωποι που μας βοήθησαν και δεν ήθελαν να είναι στο προσκήνιο, αλλά και άνθρωποι που δεν ήθελαν να το γνωρίζει κανένας.
Το αποκορύφωμα ήταν η φετινή χρονιά, η πιο δύσκολη οικονομικά χρονιά, για την οποία θα κάνουμε ακόμα αρκετή προσπάθεια για να κλείσουμε τις τελευταίες υποχρεώσεις που έχουμε.
Κλείνοντας θα ήθελα να μιλήσω για έναν άνθρωπο που από τη φύση του ευγενικός και ταπεινός, αποφεύγει να μιλάει. Είναι ο άνθρωπος που στη μέση της χρονιάς και τη στιγμή που είχαμε καταθέσει ψυχικά και οικονομικά αποθέματα, πήρε την ομάδα στις πλάτες του και έχω το προνόμιο και την τιμή να είναι ο καλύτερος μου φίλος και μαζί του να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Ο λόγος για το Μιχάλη Σμυρνιώτη που είναι και ο πρόεδρος της επιτροπής μπάσκετ»
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Μιχάλης Σμυρνιώτης που είπε «Η βραδιά είναι δική σας, που μας βοηθήσατε και τη φετινή χρονιά. Κάποιοι δεν μπόρεσαν να έρθουν για διαφόρους λόγους ο καθένας και ήδη με πήραν τηλέφωνο δύο φίλοι που δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν.
Ο πρώτος είναι ο Θανάσης Γκλίνος, ο διευθυντής της Chiquita που μου είπε πώς όσο υπάρχει αυτή η ομάδα θα τη στηρίζει δυνατά και θα είναι δίπλα μας. Ο δεύτερος είναι ο Τάσος Παπαζαχαρίας, που για κάποιους επαγγελματικούς λόγους δεν μπόρεσε να είναι μαζί μας.
Ειλικρινά δεν θα ήθελα να πω τίποτα, αλλά να πιούμε λίγο κρασί και να μιλήσω με τον καθένα σας τι ζήσαμε αυτή τη χρονιά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς, αλλά και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, το Δήμο Τρίπολης, τη ΔΕΥΑΤ και το φίλο μας Γιώργο Παρασκευόπουλο, τον Αθλητικό Οργανισμό του Δήμου Τρίπολης.
Τελείωσε μία χρονιά πολύ δύσκολη με τον Αρκαδικό να τερματίζει στην 4η θέση της Α2 κατηγορίας. Είναι η μεγαλύτερη επιτυχία σε συλλογικό επίπεδο ανδρικού μπάσκετ στην Αρκαδία και τα τελευταία 35 χρόνια που υπάρχει αυτή η ομάδα.
Πρέπει να σκεφτούμε την επόμενη μέρα και πιστέψτε με ότι θα είναι πολύ δύσκολη. Αντιλαμβάνεστε όλοι, ότι η Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση.
Για το λόγο αυτό έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε τον προγραμματισμό της επόμενης χρονιάς με πολύ σύνεση και σε αυτή την προσπάθεια θα θέλαμε να είσαστε ακόμα πιο κοντά μας, όχι μόνο υλικά, αλλά και ηθικά. Όλα βοηθάνε και όλα μετράνε. Ακόμα και μία καλή κουβέντα.
Σε αυτό το ταξίδι που κάναμε, αφού παίξαμε σε όλο το μήκος και πλάτος της χώρας μας, διαπιστώσαμε πώς έχουμε μείνει πολύ πίσω στις υποδομές.
Πρέπει όλοι να βοηθήσουν για να αλλάξουν οι αθλητικές υποδομές στην Τρίπολη. Δε γίνεται οι ομάδες μπάσκετ της Τρίπολης που έχουν τιμήσει με τις προσπάθειες τους και αγωνίστηκαν στις εθνικές κατηγορίες, να διαφημίζουν την Αρκαδία και την Τρίπολη πανελλαδικά και να παίζουν στο κλειστό γυμναστήριο που έγινε το 1976.
Πρέπει να προχωρήσουμε. Πήγαμε σε «παλάτια» και δεν υπήρχε άνθρωπος μέσα. Στην Τρίπολη το κλειστό γέμιζε συνέχεια και μας τιμούσαν με την παρουσία τους 500-1.000 άτομα σε κάθε παιχνίδι.
Αυτό πρέπει να το στηρίξουμε όλοι. Σε ένα κλειστό γυμναστήριο δε γίνονται μόνο αγώνες και προπονήσεις, αλλά μπορεί να γίνουν πολιτιστικά συνέδρια, εκδηλώσεις και πολλά ακόμα πράγματα.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τους αθλητές που λόγω ξεκούρασης δεν είναι μαζί μας. Αυτοί έφτασαν την ομάδα στην 4η θέση μαζί με τους προπονητές μας, το ιατρικό τιμ, το φυσιοθεραπευτή μας.
Θα ήθελα ακόμα να ευχαριστήσω τους εκπροσώπους των ΜΜΕ που μας στηρίζουν πάντα και μας έχουν διαφημίσει σε όλη την Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντική η βοήθεια τους.
Τελευταίους άφησα τους 5-6 φίλους που αποτελούν το διοικητικό συμβούλιο και βοηθάνε εμένα που κάνω αυτή την τρέλα. Θέλω να τους ευχαριστήσω και δημόσια. Πιστεύω να έχουμε αίσιο τέλος και να συνεχίσουμε την προσπάθεια»
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο προπονητής της ομάδας Γιάννης Σμυρνιώτης που από την πλευρά του είπε: «Είναι δύσκολο το έργο του Αρκαδικού, αλλά εσείς μας στηρίξατε, τόσο οικονομικά, όσο και με την παρουσία σας στο γήπεδο που μετράει ακόμα περισσότερο για μας. Αυτό που πρέπει να πω από την πλευρά του προπονητικού τιμ, αλλά και από την πλευρά των παικτών, είναι ότι δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό.
Πριν δέκα μήνες ήμασταν περίπου στην ίδια θέση, ξεκινώντας ένα μεγάλο ταξίδι που δεν ξέραμε που θα μας βγάλει. Απλά είχαμε δώσει την υπόσχεση να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Νομίζω πώς μετά από δέκα μήνες μπορώ να το πιστοποιήσω. Αυτό που πέτυχε η ομάδα είναι πραγματικά πολύ μεγάλο και είναι αποτέλεσμα της δουλειάς που έγινε σε όλα τα επίπεδα.
Σεβαστήκαμε πολύ την προσπάθεια που κάνατε όλοι και έκανα μία πολύ σοβαρή κουβέντα με τα παιδιά ένα μήνα πριν το τέλος του πρωταθλήματος. Με απόλυτο σεβασμό σε αυτό που κάνατε όλοι, ο Αρκαδικός τίμησε με τον καλύτερο τρόπο την παρουσία του στην Α2 κατηγορία και ήταν ανταγωνιστικός από το πρώτο μέχρι το τελευταίο παιχνίδι.
Τίμησε τη φανέλα του και θέλω να σας πω ότι πραγματικά είμαι πολύ περήφανος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας, είμαι πολύ περήφανος που είχα τέτοιους αθλητές, είμαι πολύ περήφανος που έκανα αυτή την προσπάθεια, η οποία είχε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.
Μακάρι να βρεθούμε του χρόνου στην Α1 κατηγορία και να είσαστε όλοι κοντά μας. Θέλουμε να είστε μαζί μας και μακάρι να ζήσουμε ακόμα μεγαλύτερες στιγμές με αυτή την ομάδα από αυτές που ζήσαμε φέτος»
Το… παραμύθι του Αρκαδικού με λίγη τύχη μπορεί να έχει ακόμα καλύτερη συνέχεια, αφού αν επαληθευτούν οι συγχωνεύσεις για τις οποίες γίνεται λόγος το τελευταίο διάστημα, ίσως βρεθεί πιο γρήγορα από ότι υπολογίζει κανείς στο πρωτάθλημα της Α1 κατηγορίας αντιμέτωπος με τα κορυφαία ονόματα του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Στο τέλος της εκδήλωσης, οι άνθρωποι του Αρκαδικού έδωσαν σε όλους τους χορηγούς ένα dvd με όλη την πορεία της ομάδας στην Α2 κατηγορία και μία κορνίζα με την ομαδική φωτογραφία της ομάδας και τις υπογραφές όλων των παικτών και προπονητών της φετινής αγωνιστικής περιόδου.